هر جا دو استخوان بر روی هم بلغزند، در آن جا مفصل وجود دارد. مفصل اجازه می دهد تا استخوان ها به نرمی و آهستگی بلغزند و حرکت کنند و در عین حال، کمترین اصطکاک را داشته باشند. در انتهای هر استخوان، غضروف وجود دارد، بنابراین آن ها به یکدیگر ساییده نمی شوند.

به علاوه، ماده ی سفید رنگی که به غلظت سفیده ی تخم مرغ است نیز توسط مفصل ترشح می شود. این مایع را سینوویال می نامند و مانند روغن ماشین عمل کرده و مانع اصطکاک می شود. زمانی که مفصل در حال استراحت است، تولید این مایع کاهش یافته و مفصل صدای خاصی تولید می کند. در بدن انسان 4 نوع مفصل وجود دارد، یک نوع آن از نوع توپی و حفره ای است، مانند مفصل شانه ها. این مفصل بیشترین میدان حرکت را نسبت به سایر مفاصل بدن، داراست. بدین جهت است که می توانید بازوی خود را در هر جهتی از فضا به حرکت در آورید. مفصل لگن خاصره، بزرگترین مفصل از این نوع می باشد اما به این دلیل که در محل خود محکم شده است، دامنه ی حرکتی کم تری دارد. دومین نوع مفصل، مفضل بیضوی است. در چنین مفصلی یک سطح تخم مرغی شکل در درون محفظه ای بیضی شکل قرار می گیرد. که مفصل مچ نمونه ای از این نوع است و ما را قادر می سازد به جای حرکت دایره وار، حرکتی بیضی شکل را انجام دهیم.

سومین نوع مفصل، مفصل لولادار نیمه چرخشی است. استخوان حاوی این مفصل می تواند، در یک سطح به جلو و عقب برود. استخوان های انگشتان ما دارای مفاصل لولایی هستند.

آخرین نوع مفصل، از نوع گردنده می باشد. این مفصل استخوان را قادر می سازد تا مثل یک دربازکن عمل کند. در زیر جمجمه مفصل گردنده قرار دارد، بنابراین می توانیم سر خود را بچرخانیم و نظیر آن در آرنج نیز قرار دارد که ما را قادر می سازد، به عنوان مثال، کلید در قفل بچرخانیم.

شما هم اکنون می توانید این مطلب را به دو صورت PDF و Office Word 2007 دانلود کنید.

منبع: دانستنیهای دانش آموز